Dışarıya baktığımda, kalabalık bir caddeye yada gürültülü bir mekana girdiğimde gördüğüm tek şey sadece insanların birbirleriyle kurmak istedikleri sahte çıkar ilişkileri oluyor.
Düşünüyorum da bu insanlar; hayatlarının ilk yarısını yani gençliğini bir başkası olmak isteyerek yaşadıkları ve kendileri olamadıklarından, ikinci yarısını da kendileri olamadıkları yıllar için pişman oldukları için bir başkası olarak geçiriyorlar...
Ve bu insanları biraz daha incelediğimde onların;
Kendi kimliklerini kolayca unutabilen talihliler olduklarını, ellerinde çay bardaklarını tutarken ve pahalı sigaralarını içerken kaybettikleri varoluş nedenini hatırlamaya çalışır gibi sonsuzdaki bir noktaya bakarken, kendi iç düşüncelerine çekilen ya da oraya da çekilemedikleri için acımasızca birbirlerini hırpalayan vatandaşlar olduklarını görüyorum.
Orhan Pamuk, o enfes kalemiyle Kara Kitapta şöyle diyor bu 'bir başkası' olan insanlar hakkında;
"Bir başkası,bir daha bir başkası,bir daha bir başkası ola ola,ilk kimliğimizin mutluluğuna geri dönebileceğimizi sanmak boş bir iyimserlikti"
Bir Dusunce..Neden yasiyoruz basligi cevabi cok derin belki cok basit ama yinede bulunmasi cok zor olan bu soruyla dank diye siteyi ilk actigimda yuzlesmem korkuttu guldurdu ve sonra nedenini suan anlatamadigim bir sekilde hosuma gitti ve bence daha fazla yazabilirsin kendini sinirlamadan .
YanıtlaSil